Di Elmanyayê de wekî gotinin kampê gazê, nazi an jî dêrînek tenê tenê monopolized. Ji bo Almanya, ev şert tenê bi berê re rejîmê Nazi ve girêdayî ye. Û tu kes naxwaze ku têgihanên ku niha tirsa veguherînin an jî destnîşan bikin ku tişt dikarin îro bibin.
Ez vê monopolyek bi mijara min veqetim. Ez ew şermezar dike ku ew tê bikaranîn. Lê ji bo min pir girîng e ku hûn fêm bikin ku ew heman rojê ye. Ev gelek kesan ne diyar e.
Nîjer hene hene û her dem wê herdem Nazis be. Ew di nav Parlamentoya Almanyayê de jî nûneran in.
Li kampê kampa modern a ji bo kampa konferansa kampanê min bû. Di wê salan de çar salî ya jiyana min winda kir.
Li çepê bû, û kampên bêdeng hene. Ew li Elmanya nû bû, ji bo me ji bo welatek qedexe ye, tenê hebûna berxwedanê bû.
Ez ji çar salan bêyî ku sûc didin cezakirin.
Niha kampa nû ya nû ya Transitlager û Ankerzentrum tê gotin.
Wek şertên ku di kampên giran de ew e karsaziya ku dê çawa penaberan pêk têne. Û karkerên paqijkirina penaberan niha li vir hene û mîna wê, mîna mîna Cihûyan ji paş ve tê bikaranîn.
Roja gazê îro tê wateya ku dema oxygenê rawestandin an ji bo mirovî rawestandin.
Ji bo min û gelek kesên oxygen tê wateya ku nasnameyê, wekhevî û derfetên pêşveçûnê ye.
Ger heke, çima ez bi wê bi Hunerî ya Dînenerê re nû tijî?
Di vê welatê de hunerê dermanê dahat heye. Hunerê hunerê pêşîn ê pêşîn e û hun ê dawiyê ne.
Hunerê serhildêr
Ez Berzan Kejo me.
Li Sûriyê ez hatime qedexe kirin wek hunermend yê ne endamê Partiya Baas e û ji ber vê yekê imkan tunebû pêşangehan de li galleries giştî û li salonên pêşangeha vekim .
Û li Elmanya Demokratîk?
Partiya Baasê dixwest ez bibim berdevka wê, tenê wilo minê kariba weke hunermendekî serkevtî bijîm.
Li Elmanyayê, divê ez xwe biguherînin û li ser mijarên modeyê yên kedîkirî bimeşim an ez û hunerê xwe li derve bimînin.
Koçberî lêgerîna li welatekî ye , welatek kû wan "pejirandin" bike. Welatê wan himbês bike.
Ev xemgîniya mine: Flît û encamên wê.
Ew jiyana min e. berê 30 salan ez revyam û li parastina jiyana xwe û hunerê xwe degeryam . mijarên min mirove, edalet û cefaya mirovî, neheqiyê, tevlîhevbûn û derveyî û îzolationa mirovan.
Koçberî ne kolanek tenê çûne. Integrasyon du gav hene. Her kes gava xwe bavêje dakû di navîn de hev bibîne.
Ji sala 2011ê, şoreşa sûrî ji min ajotinek weke çemê delênî yê kûr yê kû bûye weke bahozek tûj.
Hunerê min ruhê min e, karên min efsên nefsa minin. Hunerê min berxwedana mine, Berxwedan dijî nijadperestî, li dijî dersînorkirina mirovan.
Min ev berî 30 salî got û niha hîn bêtir.
Demokrasî parastina pirrjimaryê ye, û her hunermendek pêşîn û pêşniyarên wî hene.
Heta ku em koçberan tenê wek barekî û kaosa polluters, wek sûcdarên tund û hemûyan bavêjin beroşekê, û ne wek a dewlemendkirina çandî ya asoya "welatê mêvandar" hemû hewldanên fermî yên bi berfirehî jibo mîgrasionê liser rê bê fêde rawestin û bimînin.
Tû dersînorkirye: Heger tu cuda bifikire, wêna çêbike anjî binivîsine.
Tû dersînorkirye: dema jimara redkirinê ji qebûlkirinê pir bêtir bin weke li ba min.
Dersînorkirî: ji ber ku hunermend bi xwe û hûnerê wî binavketen.
Dersînorkirî: hemû hunerê ku ne di serdest(tewerê) de beşdaren.
Dersînorkirî: xeta sor li jora nav û eslê min dibêje .
Dersînorkirî: Zarokê di çîroka qeyser û cilên nû de.
Dersînorkirî: dema tu ligor şertavêtina wan wêna chêneke.
Dersînorkirî: Ji ber ku hunermend pir pirrjimar e.
Min di navbêra çend mehan de bi sedan redkirin ji xwediyên gallery, muzexane û dezgehên hunerî li Elmanya stand.
Di nav wan de sê qebûlkirin û pêbendbûn hebûn. Ev sê ne alman lê biyanî bûn.
Min dixwest ez binêrim ev jibo çi wan ez refid kirime, ez binêrim ev çi karî peshend dikin.
Dema ku min li malperê van redkirinan nêrî dakû ez zanibim bê ew çi pêşengehan vedikin.
Min derpê neşûştî û kîrê plastik dî.
Kîne ev yên kû biryaran didin bê huner çiye?
Kî ku huner huner bibîne ye? Xwedî Pere û serweran,
yên di stratejiya xwe de yek tête kirin û yê din na?
Gelo ev bi mijaran girêdaye heye?
Li Elmanyayê, mijara firok û encamên wê girêdayî Sûriyê ye,
Wekî ku ez dibînim, tabûye?
Civatek bi xêr hatî ya dirust, cihekî berfireh dide koçberan dakû xwe têde behtir bibînin. dakû ev penaber vê civakê bi çanda xwe pir cîhêreng û rengîn û alîkarîya dirûvandina vî welatî bihevre avabikin.
Ez ne berdevkê ji bo kesekî me, û ne jî ji bo partiya, û ne jî bo ol, ne jî ji bo komên din.
Lê tenê ji bo mirovahiyê û edaletê.
Hunerê tematîk Dersînorkirin, ew tirsa ji rastiyê ye.
Hunerê tematîk Dersînorkirin Burke e.
Hunerê tematîk Dersînorkirin weke girtina tava rojê bi seradê.
Ev serê 30 salan ez her roj ji xwe dipirsim: kengî ezê bibim mîna kesek wekhev, hunermend û nivîskar bême qebûlkirin?
Û di divan 30 salan de jî herroj min xwe dixapand.
Tenê dema ku xerîb, biyanî û penaber kebaba bifroshe an kolanan li Almanya paqij bikin, her tişt munasibî wêneyê nerîna alamnan ye.
Lê bivoke, em li deriyên yên ku ne ji bo me xerîban ye çêbûne, lewma nabe em lê wan deriyan bixin. jiber go ew jibo me venabin.
Ne kes ji koçberan hatiye û li hêvya kevokin pirajtî yên kû ji ezmanê welatê mehvandar biweşin maye.
Xerîbtî ew dersa zor e ya kû ne herkes têde biserdikeve.
Dersînorkirin: dema ku hûrgelî li ser piranîya hikum bike.
Dersînorkirin: dema demokrasî dibe dîktatoriyek paqij.
Li Sûriyê, zalim û asê bû, û min digot ev normale ku ez wek kesekî bê nasname û hunerê min weke degenere hatibû îlan kirin.
Di pêşangehên min de li Elmanyayê, ez gelek mêvanan bibînim,
Yên ku bi karûbarên min re bi berbiçav re distînin û di dilê xwe de digerin.
Li wir ez nasdikim bê gel dixwaze çi bibîne û ev Hikumdarên huner Lobî çi dixwazin şanî wan bikin. Hunrê kedîkirî.
Li Sûriyeyê, ev yek ji hêla malbatek tenê têt kontrolkirin
li Elmanyayê hemi hûner, filîm bi destê qatek mirovkuj û ne dilovan têne kontrolkirin.
Ez jiber baranê revyam bin şrînekê
Li vir li Elmanya: yê ku cuda difikire,wêna chêbike anjî binivîse de dimîne ... lê li derve meydanê!
Lê ji bîr nekin: kû dejenerekirin hîn têkoşîna min bêhtir dike dibe berxwedan, hêz, bîr û çêdike.
30 salan ji bo azadî û meriv ji bo wekhevî û jibo huner.
Dersînorkirina huner cudakariya nijadî, û rasizme.
Dersînorkirin: asta herî bilind a fundamentalîzmê ye.
Dersînorkirin wek kampên komkirinê bê û têlê nexwyayî û jehra mirinê ya hêdî dikuje.
Dersînorkirin, ger sujdar rola qurbanan bilîze.
Dersînorkirin weke kesekî ji çermê xwe vekişîne.
Dersînorkirin faşîzme.
Dersînorkirina huner di dema Nazi de destpê kir. kengî ew ê bê rawestandin?
Ez weke agirim her hûn bixwazin min vemrînin ez bêtir gur dibim.
Ez li neyaran nagerim lê li hevalan bi hevgirtineke wekhev.
Ez dara berdar im, li cihê xwe di bexça de digerim.
